Θα περάσουν τα σύννεφα
δίπλα μου προχώρα
χώρα αθάνατη
των γενναίων οι θάνατοι.
Μοίρα δοξασμένη
Μοίρα αιώνια χαραγμένη.
Θα τη ξαναβρούμε
μια Κυριακή
άσπρη μέρα γαλανή
με σταυρού το σχήμα
Αχ!
την καινούρια ζωή
- Μην μου κλαις -- δεν κάνει!
Κοίτα της νίκης
τα κάτασπρα φτερά
κι αν με θέλεις λιγάκι
μου φτάνει.
Θα ξαναβρούμε στους δρόμους
τη χαρά
με καινούρια φτερά.
ΚΑΘΗΛΩΜΕΝΟΙ ΩΣ Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ,ΕΠΙ ΤΟΥ ΒΡΑΧΟΥ ΤΗΣ ΥΛΗΣ,
ΑΙΣΘΑΝΟΜΕΘΑ ΟΤΙ ΕΙΜΕΘΑ ΔΕΣΜΩΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟΙ ΜΟΝΟΝ ΟΤΑΝ ΛΑΒΩΜΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣ.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΑΓΜΑ,ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΤΟΥ.
ΕΑΝ ΕΡΩΤΗΣΩΜΕΝ ΣΥΝΗΘΗ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ,ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ,ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ Η’ΕΝΕΡΓΕΙ,
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ,ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ,ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ,ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑΙ ΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΦΑΝΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΕΣ…
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΣ ΑΥΤΗΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΙΝ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝ ΤΩ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩ ΒΙΩ.
ΔΙΑΝΥΟΥΝ ΤΟ ΤΑΞΙΔΕΙΟΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ,ΒΑΙΝΟΥΝ ΜΟΧΘΟΥΝΤΕΣ ΤΗΝ ΕΠΙΠΟΝΟΝ ΟΔΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΡΩΤΟΥΝ ΔΙΑΤΙ;
ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΩΡΑ ΔΙ’ΕΚΑΣΤΗΝ ΨΥΧΗΝ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΑΚΡΑΝ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑ,ΟΠΟΤΕ Η ΖΩΗ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΣ ΠΛΕΟΝ ΔΙ’ΑΥΤΗΝ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΘΗ ΤΟ ΔΙΑΤΙ…
ΟΠΟΤΑΝ ,ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΥΡΩ ΚΟΣΜΟ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΕΥΡΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΙΝ ΔΙΑΡΚΗ,Η ΨΥΧΗ ΠΑΥΕΙ ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗΝ ΤΗΝ ΕΞΑΛΛΟΝ ΕΠΙΔΙΩΞΙΝ ΧΙΜΑΙΡΩΝ,ΚΑΙ ΕΝ ΠΛΗΡΕΙ ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΙ,ΜΕΝΕΙ ΑΦΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΡΗΜΟΣ…
ΤΟΤΕ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΨΥΧΗ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…
ΟΤΑΝ ΑΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗΛΗ ΛΑΜΨΙΝ ΤΟΥ ΓΥΡΩ ΚΟΣΜΟΥ,ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΣΩ ΚΟΣΜΟΥ…
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΤΕ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ…
VAN DER LEEUW.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΖΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ,ΧΩΡΙΣ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΘΗ,ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ Ή ΚΟΠΟ.
ΖΟΥΣΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΘΕΪΚΩΝ ΟΝΤΩΝ,
ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ,ΖΟΥΣΑΝ ΜΑΖΙ ΣΕ ΤΕΛΕΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ,ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.
Η ΓΗ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΤΩΡΑ,ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΕ ΑΚΟΠΑ ΑΦΘΟΝΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ {ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ}.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΕΚΑΤΟ ΕΤΩΝ.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΩΝ ΓΗΡΑΤΕΙΩΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΣΕ ΚΟΣΜΟΥΣ ΜΙΑΣ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΖΩΗΣ,ΑΥΤΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΗΡΕΜΟ ΥΠΝΟ.
Ο ΗΣΙΟΔΟΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ¨ΠΤΩΣΗ¨
Θα περάσουν τα σύννεφα
δίπλα μου προχώρα
χώρα αθάνατη
των γενναίων οι θάνατοι.
Μοίρα δοξασμένη
Μοίρα αιώνια χαραγμένη.